Leven in een andere cultuur biedt verrassing en verwondering. Hieronder vind je mijn columns over mijn ervaringen in Tanzania (2006/2008). Ze zijn geplaatst in de Staphorster, de krant van het dorp waarin ik ben geboren en getogen. Misschien ben je na het lezen ervan nieuwsgierig geworden en gaat je volgende reis wel naar Tanzania! Ik wens je veel leesplezier.
Het is alweer ruim zeven weken geleden dat ik uit Nederland ben vertrokken. In die tijd heb ik veel nieuwe ervaringen opgedaan. De weken stonden vooral in het teken van inburgeren in Tanzania, leren van de gewoonten, wennen aan de warmte en niet te vergeten het leren van de taal, Swahili.
Het lijkt wel of ik in een tijdmachine ben gezet en vijftig jaar terug in de tijd ben gegaan. Ik denk dat het leven in Masasi goed vergeleken kan worden met Staphorst vijftig, zestig jaar geleden. Zoals mijn beppe en besse toen leefden, is nog steeds de werkelijkheid voor de mensen hier.
Aan het einde van het regenseizoen ziet Masasi er groen en vruchtbaar uit. De komende maanden zal het landschap veranderen door de droogte, veel zand en stof en er ontstaat een tekort aan voedsel en water.
Wanneer je terug bent van vakantie, dan worden er altijd twee vragen gesteld: ‘Hoe was het weer en hoe was het eten?’ Ik ben niet op vakantie, maar ik kan wel een antwoord op deze twee vragen geven.
Een van de dingen waar ik weer erg aan moest wennen was contant geld. In Nederland kwam ik zelden in het bankkantoor, want het geld kwam uit de muur of pinde ik extra bij het boodschappen doen. Terwijl het nog niet eens zo lang geleden is dat we in Nederland ook alleen maar geld bij de bank konden krijgen en aankopen met geld betaalden.
Het is algemeen bekend dat tijd voor Afrikanen een andere betekenis heeft dan voor westerlingen. Ik ben van het ene uiterste in het andere terechtgekomen. In Nederland leefde ik volgens mijn agenda. Ik plande bijna alle dagen en uren, zowel in mijn werk als privé. In Tanzania daarentegen is tijd van ondergeschikt belang.