13. Verkeerschaos

Na ruim vijf maanden in de miljoenenstad Dar es Salaam te wonen kan ik zeggen dat ik al aardig ingeburgerd ben. Ik kan er mijn weg vinden dankzij mijn tochtjes met de sales mensen van Tanga Fresh in de vrachtauto en tuktuk.

 

Het verkeer is hopeloos. In Nederland zijn veel files, maar die zijn meer gestructureerd. Het rijgedrag hier is zeer agressief, vooral van de buschauffeurs die denken dat ze overal net langs kunnen. Wanneer de stoplichten niet werken, heeft iedereen voorrang, met als gevolg dat alles muurvast komt te staan. Het enige wat je dan kunt doen is rustig blijven, wachten tot er beweging in komt en hopen dat jouw auto geen botsauto wordt.

Een aantal dingen heb ik me al aangeleerd in het verkeer.

1. Niet vlak achter een bus gaan rijden want dan komen de zwarte roetwolken je tegemoet.
2. Niet op de lichten van een bus letten voor de richting, maar op de handsignalen die uit het raampje van de chauffeur komen.
3. Goed op de veegdames van de weg letten, want die kunnen overal en nergens opduiken zonder enige aankondiging.


Vorige week heb ik mijn rijbewijs ‘geregeld’. Ik was aangehouden door de politie. De auto was in orde, maar ik had geen Tanzaniaans rijbewijs. Gelukkig kon ik deze keer doorrijden zonder iets te betalen, want ik had echt geen cent bij me.
Een Tanzaniaans rijbewijs regelen vereist wat papierwerk en geduld. Gelukkig kwam er meteen een mannetje op mij afstormen in het ‘rijbewijzenkantoor’ om me te assisteren, uiteraard voor geld. In het bureaucratische bos van Tanzania heb je dat echt nodig, want anders ben je dagen bezig.

Bleek dat ik opnieuw rijlessen moest gaan volgen want Nederland valt niet onder de Commonwealth. Bij de verkeerspolitie moest ik een verkeersbordentest afleggen. Gelukkig herinnerde ik me de ezelsbruggetjes nog die Jan Knoll me had geleerd. Kruis: verboden te stoppen, streep: verboden te parkeren. Na drie borden goed te hebben beantwoord, was ik geslaagd en verdere lessen waren ook niet meer nodig dankzij wat smeergeld. Zo werkt het helaas in Tanzania.

Alles is te koop. Agenten kun je betalen om geen proces verbaal te krijgen, om een dossier te laten sluiten of dokters om voorrang te krijgen in het ziekenhuis. De mensen vullen op deze manier hun (schamele) salaris aan. De overheid voert campagne om corruptie te verminderen, maar het is zo ingebakken in de cultuur. ‘t Zal jaren duren voordat daar enige verandering in komt.